Poród u matki z cukrzycą – poród siłami natury czy cięcie i jaki szpital?



















Celem leczenia GDM jest osiągnięcie pełnej normalizacji zaburzeń metabolicznych w okresie ciąży. Zakres wartości referencyjnych glikemii w okresie ciąży przyjęto na podstawie badań przebiegu fizjologicznej ciąży oraz wyników ciąż powikłanych hiperglikemią. Podkreślenia jednak wymaga, że badania te nie są wystarczające do jednoznacznego określenia, jakie wartości matczynej glikemii są prawidłowe dla rozwijającego się płodu. W związku z tym przyjęte obecnie cele leczenia mają w pewnej mierze charakter arbitralny. W tabeli 1 podano wartości glikemii rekomendowane w opublikowanych w 2020 roku zaleceniach zespołu ekspertów PTD.
Docelowe wartości glikemii u kobiet chorych na GDM (wg PDT 2020) | |
Glikemia | Wartość docelowa glikemii w samokontroli |
na czczo i przed posiłkami | 70–90 mg/dl (3,9–5,0 mmol/l) |
maksymalna glikemia 1 godz. po rozpoczęciu posiłku | <140 mg/dl (<7,8 mmol/l) |
maksymalna glikemia 2 godz. po rozpoczęciu posiłku | <120 mg/dl (<6,7 mmol/l) |
w godz. 2.00–4.00 | 70–90 mg/dl (3,9–5,0 mmol/l |
Na podstawie książki Cukrzyca i ciąża, pod red. K. Cypryk, E. Wender-Ożegowskiej, Medycyna Praktyczna, Kraków 2020
Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia –
dr Anna Jeznach-Steinhagen – diabetolog, Warszawa Czytaj dalej
Większość towarzystw naukowych nie zaleca obecnie stosowania doustnych leków przeciwhiperglikemicznych w okresie ciąży ze względu na ograniczoną skuteczność i niewystarczająco poznane konsekwencje ekspozycji płodu na ich działanie w życiu wewnątrzmacicznym.
Lekami, których stosowanie w okresie ciąży przebadano najlepiej, są metformina i glibenklamid (znany również pod nazwą gliburyd; jego preparat o nazwie handlowej Euclamin jest obecnie niedostępny w Polsce).
Z większości badań wynika, że ze stosowaniem metforminy wiązał się mniejszy przyrost masy ciała ciężarnej przy porównywalnym wyrównaniu metabolicznym, a także większe ryzyko porodu przedwczesnego, nieco mniejsza masa urodzeniowa i mniejsze ryzyko wystąpienia hipoglikemii u noworodka. Ponadto u około 50% kobiet konieczne było włączenie dodatkowo insuliny ze względu na niepełną skuteczność metforminy w monoterapii.
Wyniki badań obserwacyjnych dotyczących dzieci eksponowanych na działanie metforminy in utero nie są jednoznaczne. W niektórych badaniach wykazano, że dzieci z tej grupy miały w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym większą masę ciała, większą ilość tkanki podskórnej i trzewnej (w 9. rż.) oraz nieco większe stężenie glukozy niż pozostałe dzieci. Na podstawie badań przeprowadzonych u dzieci w wieku 18–24 miesiące życia nie stwierdzono różnic w rozwoju psychomotorycznym.
W badaniach dotyczących glibenklamidu potwierdzono jego dużą skuteczność hipoglikemizującą (tylko ok. 20% chorych wymagało stosowania dodatkowo insuliny), ale częściej stwierdzano zgony wewnątrzmaciczne i różne powikłania u noworodków, w tym hipoglikemię, makrosomię i ograniczenie wzrostu wewnątrzmacicznego. Ponadto u ciężarnych stosujących glibenklamid częściej niż u kobiet stosujących insulinę występował stan przedrzucawkowy.
Metforminę i glibenklamid powinno się zatem stosować w okresie ciąży jedynie wówczas, gdy insulinoterapia jest niedostępna lub gdy kobieta nie wyraża zgody na leczenie metodą wstrzyknięć. Wszyscy badacze dopuszczający stosowanie tych leków podkreślają, że ciężarna musi być poinformowana o tym, iż substancje te przechodzą przez łożysko, a ich długoterminowy wpływ na zdrowie potomstwa pozostaje nieznany.
Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania w okresie ciąży innych pochodnych sulfonylomocznika, akarbozy, glitazonów i gliptyn, mimo że od dawna znajdują się w katalogu leków stosowanych w leczeniu cukrzycy. Również leki z grupy agonistów GLP 1 oraz inhibitory SGLT2 nie zostały do tej pory przebadane pod kątem bezpieczeństwa ich stosowania w okresie ciąży; nie wiadomo też, czy przechodzą przez łożysko i jaki może być ich potencjalny wpływ na rozwój płodu. Z tych względów są one bezwzględnie przeciwwskazane w okresie ciąży, a u kobiet w wieku prokreacyjnym, chorych na cukrzycę przedciążową, powinno się je stosować bardzo ostrożne. Konieczne jest ponadto poinformowanie pacjentek o braku badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania tych leków w okresie ciąży.
Zajrzyj tutaj:
Dzień dobry. Wraz z mężem staramy się o dziecko.
Wykonałam już szereg badań, które tylko po części rozwiały moje wątpliwości.
W dniu dzisiejszym odebrałam wyniki badań Glukozy i insuliny po obciążeniu.
Czy ja mam insulinooporność?
Bardzo proszę o odpowiedz. Z poważaniem Elżbieta